Testy wykazujace podatnosc na prochnice
Podczas leczenia ortodontycznego, zwlaszcza przy uzyciu aparatow stalych, wzrasta ryzyko zachorowania na prochnice. Kazdy czlowiek jest w innym stopniu podatny na dzialanie bakterii. Podatnosc ta i ryzyko wytworzenia prochnicy czy zapalenia dziasel moga byc wykryte w trakcie prostych testow diagnostycznych. Zaleznie od wyniku testu, ustala sie dla pacjenta indywidualny program profilaktyczny oraz planuje dostosowane do higieny leczenie ortodontyczne. Najprostszym testem jest farbowanie osadow nazebnych w celu ogolnego oszacowania ich ilosci i rozmieszczenia. Badanie sliny na zawartosc specyficznych bakterii wywolujacych prochnice: im wiecej bakterii, tym wieksze ryzyko rozwoju prochnicy. Badanie ilosci sliny:im wiecej, tym lepiej sa oczyszczane zeby, tym bardziej rozcienczaja sie szkodliwe dla zebow metabolity bakterii. Mozna tez oznaczyc sile buforowa sliny, czyli zdolnosc neutralizowania kwasow produkowanych przez bakterie.

Zafarbowane osady nazebne